Koronka do Miłosierdzia Bożego to modlitwa, którą Jezus podyktował siostrze Faustynie w roku 1935
Do odmawiania Koronki przywiązał Jezus wielką obietnicę ogólną i niezwykłe obietnice szczególne. Ogólna obietnica została dana w 48 objawieniu i powtórzona w 66-ym: " Przez odmawianie tej koronki podoba Mi się dać wszystko, o co Mnie prosił będą ". Wyjaśnienie Jezusowe z objawienia 66-go zaś brzmi:" Przez nią uprosisz wszystko jeżeli to, o co poprosisz, będzie zgodne z Moją wolą ". Wszystko bowiem, co jest niezgodne z wolą Bożą, jest albo złe, albo szkodliwe: dlatego nie może być przez najlepszego i Najświętszego Boga udzielone. "Wszystko" w obietnicy Chrystusowej oznacza zarówno łaski zbawienne jak i dobrodziejstwa doczesne tak dla indywidualnych osób jak i dla społeczności.
Wyjątkowa wielkość łask i dobrodziejstw, przyrzeczona przez Chrystusa odmawiającym Koronkę, jest widoczna w 4-ch obietnicach szczególnych:
1. Pierwsza z tych szczególnych obietnic zastała uczyniona we wrześniu 1936 r.: " Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci... Chociażby był grzesznik najzatwardzialszy, jeżeli raz tylko zmówi tę Koronkę dostąpi łaski z nieskończonego Miłosierdzia Mojego ". Chrystus mówi tu o łasce nawrócenia się i o bogobojnej śmierci w stanie łaski Bożej. Wyjątkowa wielkość Chrystusowego Miłosierdzia polega zaś na tym, że jedynym warunkiem jej otrzymania jest to, aby człowiek odmówił jeden raz tę Koronkę tak, jak ją Jezus ustanowił całą i z uczuciami zgodnymi ze znaczeniem modlitw, z których ona się składa, przede wszystkim z ufnością, pokorą i żalem za grzechy. Ta pierwsza szczególna obietnica skierowana jest do wszystkich ludzi. Trzy pozostałe obietnice szczególne przeznaczone są dla umierających.
2. W objawieniu 39-tym z dnia 12.XII.1936 r. tę samą łaskę nawrócenia i odpuszczenia grzechów użyczy umierającym, jeżeli Koronkę do Miłosierdzia odmawiać będą przy ich łożu: " Jeżeli inni ją odmówią przy konającym, ci ostatni otrzymają tę samą łaskę odpuszczenia ". " Kiedy przy konającym odmawiają tę Koronkę, uśmierza się gniew Boży, a Miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę ".
3. Trzecia z obietnic szczególnych uzupełnia dwie poprzednie; przeznaczona jest dla umierających i dotyczy doczesnej strony zgonu zarówno, gdy ją będą odmawiać sami umierający jak i, gdy inni będą ją przy umierającym odmawiać. W objawieniu 66-tym mówi Pan Jezus: " Gdy zatwardziali grzesznicy tę Koronkę odmawiać będą, napełnię duszę ich spokojem, a godzina śmierci ich będzie szczęśliwa ". Do wszystkich bowiem dusz, które uwielbiać będą Miłosierdzie, skierował Jezus w tym objawieniu obietnicę " w godzinie śmierci nie doznają przerażenia. Moje Miłosierdzie osłoni ich w tej ostatniej walce ". Ponieważ w objawieniach dotyczących Nabożeństwa "uwielbiać Miłosierdzie Boże" oznacza pokładać w nim ufność, dlatego odmawianie Koronki musi koniecznie wyrażać wewnętrzną ufność w Miłosierdzie, jeżeli ma zapewnić spokojną i prawdziwie szczęśliwą śmierć.
4. Czwarta obietnica szczegółowa rozciąga obietnicę tej samej łaski na odmawianie Koronki przy konającym: " gdy tę Koronkę przy konającym odmówią będą, stanę pomiędzy Ojcem a duszą konającą, nie jako Sędzia sprawiedliwy, ale jako Zbawiciel miłosierny ". Praktyczne wnioski z tych wielkich obietnic narzucają się same: dopóki umierający jest zdolny do ustnego odmawiania Koronki, niech ją odmawia; jeśli już mówić nie może, niechaj dalej odmawiają ją czuwający przy łożu chorego i to aż do chwili zgonu. Sam Pan Jezus kieruje do księży następujące wezwanie: " księża, niech podają grzesznikom tę Koronkę jako ostatnią deskę ratunku ".
Warto zatem wykorzystać szansę daną nam przez Jezusa Chrystusa i zgodnie z Jego wolą wypraszać łaski dla siebie, swoich bliskich i dla całego świata.
Koronka do Miłosierdzia Bożego
(do odmawiania na zwykłej cząstce różańca)
Na początku:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, Święć się Imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego; narodził się z Maryi Panny. Umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, Święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
Na dużych paciorkach:
Ojcze przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego Świata.
Na małych paciorkach: 10 razy
Dla Jego bolesnej Męki miej miłosierdzie dla nas i całego Świata.
Na zakończenie po pięciu dziesiątkach 3 razy
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny zmiłuj się nad nami i nad całym Światem.